Enerji, sanayileÅŸmenin alt yapısını oluÅŸturan en önemli birimdir. Dünyanın her ülkesinde olduÄŸu gibi, ülkemizde de enerji kaynakları ve bu kaynakların verimli olarak kullanılması önem arz etmektedir. Büyük yakma tesisleri, ısı ve elektrik enerjisinin üretilebilmesi için öncelikli olarak kullanılmaktadır ve bu tesislerin yanı sıra; nükleer, güneÅŸ, biyokütle, biyogaz, rüzgar, jeotermal ve hidroelektrik gibi enerji kaynakları da mevcuttur. Ülkemizde, doÄŸalgaz çevrim ve kömür yakıtlı termik santralleri ilk sırada yer almaktadır. Bu tesisler, temel yanma prosesi ile türbinleri hareket ettirerek elektrik enerjisi üretebilmektedir.

Enerji kaynaklarını yüksek oranda ithal eden ülkelerden biri olduÄŸumuzdan dolayı, yanma prosesinin kaliteli iÅŸletilmesinin önemi büyüktür. Enerji santralleri dışında, ürün üretim amacıyla buhar kazanları da bir çeÅŸit yanma prosesidir. Kazanlarda buhar üretmek için ağırlıklı olarak doÄŸalgaz, ithal-yerli kömür ve biyokütle yakıtları kullanılmaktadır.

Yakıtlara göre yanmanın optimum düzeyde saÄŸlanması;

• Yakılacak olan yakıtın içeriÄŸindeki nem oranına,

• Yanma sonucu oluÅŸacak cüruf miktarına,

• Yakıtın kalorifik deÄŸerine,

• Yakmanın ÅŸekline (yakma teknolojisine),

• Hava/yakıt oranı ve yanmadan kaçan karbon emisyonunun sürekli takibine baÄŸlıdır.

Her yakıt, türevine ve kazan tasarımına göre referans bir hava/yakıt oranına sahiptir. Bu oranın kontrolü için kazan içerisindeki oksijen sürekli olarak tayin edilmelidir. DoÄŸalgaz kalorifik deÄŸeri yüksek olduÄŸundan (8200- 8900kcal) ve kolayca alevlenebildiÄŸinden, havanın yakıtla buluÅŸması kolay olacak ve yakma iÅŸlemi optimum seviyelerde gerçekleÅŸecektir. Ancak, kömür ve biyokütle yakıtlı tesislerde yakıt kalorisinin düÅŸük olması ve cüruf oluÅŸmasından dolayı havanın (O2 ) farklı noktalarda sürekli olarak takip edilmesi gerekmektedir. Çünkü havanın yüksek ya da düÅŸük olması verimlilik üzerinde farklı etkiler yaratabilir.

Devamı için tıklayın